M17 is een prachtige emissienevel in het sterrenbeeld Sagittarius (Schutter) die qua schoonheid zeker niet moet onderdoen voor de bekende Orionnevel (M42). Indien hij in onze streken hoger aan de hemel mocht komen, was dit object minstens even bekend als de Orionnevel. De nevel M17 is vooral bekend onder de naam 'Omeganevel', vanwege de grote gelijkenis met de Griekse brief Omega. Ook in de nevel van M17 vindt men een open sterrenhoop van een 30tal leden, maar deze zijn minder opvallend dan bij M16. De nevel bevat in totaal zo'n 800 keer zo veel massa dan de Zon en in de Omeganevel worden er nog steeds massaal nieuwe sterren gevormd.
Sterrenbeeld: Sagittarius
Magnitude: 7.1
Coördinaten:
- A: 18h 20.8m
- DEC: -16° 11'
Geschiedenis
M17 werd in 1746 ontdekt door L. de Chéseaux. Hij beschreef het object als een nevel ten midden van een sterrijke achtergrond.
Waarnemen
Onder een uitstekende hemel is het mogelijk om de nevel waar te nemen met het blote oog. Om M17 te vinden vertrekt men best van ³ Scuti, waarna men anderhalve graad zuidwaarts en twee graden westwaarts beweegt. Met een binoculair of telescoop kan men dan een gestructureerde lichtvlek waarnemen. Niet zo ver van het object kan men M16 en M18 vinden. In een binoculair ziet men reeds de unieke omegavorm: een spilvormige basis en een krul. Met zijn 10 cm refractor, beschreef de bekende astronoom Mallas M17 als een 'zwemmende zwaan'. Iets ten noordwesten van het object staat een oranje ster van magnitude zes. De nevel bevindt zich in een enorm sterrijk gebied waar er verschillende open sterrenhopen waar te nemen zijn, waaronder enkele in de buurt van M17. Naarmate er grotere telescopen worden gebruikt, kan men steeds meer details zien verschijnen in de nevel waaronder enkele nevelbogen. Men wacht best een donkere, maanloze nacht af om het object te observeren, liefst op een plaats met een goed zicht op de zuidelijke horizon.
Een prachtig stervormingsgebied in M17 - Foto: Ignacio de la Cueva Torregrosa
