Deze opname toont b Centauri, het zwaarste sterrenpaar tot nu toe waarbij een planeet is aangetroffen, en zijn reuzenplaneet b Centauri b. Het is voor het eerst dat astronomen een planeet hebben waargenomen bij een dubbelster die zo zwaar en heet is als deze.
Foto: ESO/Janson et al.

De Very Large Telescope (VLT) van de Europese Zuidelijke Sterrenwacht (ESO) heeft een opname gemaakt van een planeet die om b Centauri draait, een dubbelster die met het blote oog waarneembaar is. Dit is het heetste en zwaarste stersysteem tot nu toe waarbij een planeet is aangetroffen. De planeet is ontdekt op een afstand tot zijn ster die honderd keer zo groot is als de afstand tussen de zon en de planeet Jupiter. Sommige astronomen dachten dat er geen planeten konden bestaan rond sterren die zo zwaar en heet zijn, tot nu toe dan.

‘De ontdekking van een planeet bij b Centauri was erg opwindend, omdat dit ons inzicht omtrent zware sterren als gastheer van planeten compleet verandert,’ verklaart Markus Janson, astronoom aan de Universiteit van Stockholm, Zweden, en eerste auteur van het nieuwe onderzoeksverslag dat vandaag online is gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Nature. Het dubbelstersysteem b Centauri (ook bekend als HIP 71865), dat op een afstand van ongeveer 325 lichtjaar in het sterrenbeeld Centaurus staat, heeft minstens zes keer zoveel massa als de zon en is daarmee verreweg het zwaarste stersysteem waarbij de aanwezigheid van een planeet is aangetoond. Tot nu toe waren er nog geen planeten waargenomen bij sterren van meer dan drie zonsmassa’s. De meeste zware sterren zijn ook erg heet, en deze dubbelster vormt daar geen uitzondering op. Zijn hoofdster is een zogeheten type B-ster die meer dan drie keer zo heet is als de zon. Dankzij die zinderende temperatuur zendt hij grote hoeveelheden ultraviolette en röntgenstraling uit.

De grote massa en de hitte van dit stertype hebben een sterke invloed op het omringende gas, dat de vorming van planeten zou moeten tegengaan. Naarmate een ster heter is, produceert hij meer energierijke straling, waardoor het omringende materiaal sneller verdampt. ‘Type B-sterren worden over het algemeen beschouwd als behoorlijk destructieve en gevaarlijke omgevingen, dus werd aangenomen dat de vorming van grote planeten in hun naaste omgeving buitengewoon moeizaam zou verlopen,’ aldus Janson. Maar de nieuwe ontdekking toont aan dat zich in zulke heftige stersystemen wel degelijk planeten kunnen vormen. ‘De planeet van b Centauri is een vreemde wereld in een omgeving die totaal verschilt van wat wij hier op aarde en in ons zonnestelsel gewend zijn,’ legt medeauteur Gayathri Viswanath, promovendus aan de Universiteit van Stockholm, uit. ‘Het is een barre omgeving, gedomineerd door extreme straling, waar alles zich op reusachtige schaal afspeelt: de sterren zijn groter, de planeet is groter, de afstanden zijn groter.’

Inderdaad, ook de ontdekte planeet, b Centauri (AB)b of b Centauri b genaamd, is extreem. Hij heeft tien keer zoveel massa als Jupiter en is daarmee een van de zwaarste planeten die ooit zijn ontdekt. Bovendien beweegt hij om het stersysteem in een van de wijdste omloopbanen die ooit zijn gezien, op een afstand die maar liefst honderd keer zo groot is als de afstand van Jupiter tot de zon. Deze grote afstand tot het centrale sterrenpaar zou wel eens doorslaggevend kunnen zijn geweest voor het overleven van de planeet. De nieuwe resultaten zijn te danken aan het geavanceerde Spectro-Polarimetric High-contrast Exoplanet REsearch instrument (SPHERE) dat op ESO’s VLT in Chili is gemonteerd. SPHERE heeft al met succes diverse planeten in banen rond andere sterren dan de zon in beeld gebracht, waaronder de primeur van twee planeten in banen rond een zonachtige ster.

SPHERE is echter niet het eerste instrument dat b Centauri b in beeld heeft gebracht. In het kader van hun onderzoek heeft het team archiefgegevens over het b Centauri-systeem doorzocht. Daarbij ontdekten de astronomen dat de planeet meer dan twintig jaar geleden al is vastgelegd door de 3,6-meter ESO-telescoop, hoewel hij toen nog niet als planeet werd herkend. Met ESO’s Extremely Large Telescope (ELT), die later dit decennium zijn eerste waarnemingen zal doen, en met upgrades van de VLT, kunnen astronomen misschien meer te weten komen over de vorming en de eigenschappen van deze planeet. ‘Het zal een intrigerende klus zijn om uit te zoeken hoe de vorming van deze planeet, die nu nog een mysterie is, in zijn werk is gegaan,’ concludeert Janson.

Meer informatie over ESO

De Europese Zuidelijke Sterrenwacht (ESO) stelt wetenschappers van over de hele wereld in staat om de geheimen van het heelal te ontdekken, ten bate van iedereen. Wij ontwerpen, bouwen en exploiteren observatoria van wereldklasse die door astronomen worden gebruikt om spannende vragen te beantwoorden en de fascinatie voor astronomie te verspreiden, en bevorderen internationale samenwerking op het gebied van de astronomie. ESO, in 1962 opgericht als intergouvernementele organisatie, wordt inmiddels gedragen door 16 lidstaten (België, Denemarken, Duitsland, Finland, Frankrijk, Ierland, Italië, Nederland, Oostenrijk, Polen, Portugal, Spanje, Tsjechië, het Verenigd Koninkrijk, Zweden en Zwitserland) en door het gastland Chili, met Australië als strategische partner. Het hoofdkwartier van de ESO en haar bezoekerscentrum en planetarium, de ESO Supernova, zijn gevestigd nabij München in Duitsland, maar onze telescopen staan opgesteld in de Chileense Atacama-woestijn – een prachtige plek met unieke omstandigheden voor het doen van hemelwaarnemingen. ESO exploiteert drie waarnemingslocaties: La Silla, Paranal en Chajnantor. Op Paranal staan ESO’s Very Large Telescope en Very Large Telescope Interferometer, evenals twee surveytelescopen: VISTA voor infrarood en de VST voor zichtbaar licht. Op Paranal zal de ESO ook de Cherenkov Telescope Array South huisvesten en exploiteren – ’s werelds grootste en gevoeligste observatorium van gammastraling. Samen met internationale partners beheert ESO APEX en ALMA op Chajnantor, twee faciliteiten die de hemel waarnemen in het millimeter- en submillimetergebied. Op Cerro Armazones, nabij Paranal, bouwen wij ‘het grootste oog ter wereld’ – ESO’s Extremely Large Telescope. Vanuit onze kantoren in Santiago, Chili, ondersteunen wij onze activiteiten in het gastland en werken wij samen met Chileense partners en de Chileense samenleving.

Bron: ESO

Dit gebeurde vandaag in 1802

Het gebeurde toen

De Duitse astronoom Heinrich Wilhelm Matthias Olbers ontdekt de planetoïde 2 Pallas. Dit was de tweede planetoïde die ooit werd ontdekt. De planetoïde 2 Pallas beweegt zich in een baan om de Zon op een afstand van ongeveer 416 miljoen kilometer en is ongeveer 550 kilometer groot. Deze ruimterots werd genoemd naar Pallas uit de Griekse mythologie, de dochter van Zeus en beschermgodin van de stad Athene. Foto: NASA

Ontdek meer gebeurtenissen

Steun Spacepage

Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.

23%

Sociale netwerken