Kleine dingen zijn belangrijk, tenminste als het gaat om oceaanelementen zoals golven en wervelingen. Uit een recente analyse onder leiding van NASA met gegevens van de SWOT-satelliet (Surface Water and Ocean Topography) blijkt dat oceaanelementen met een doorsnede van slechts anderhalve kilometer een grotere invloed kunnen hebben op de beweging van voedingsstoffen en warmte in mariene ecosystemen dan eerder werd gedacht.
We weten dat water in vaste vorm (ijs) voorkomt op manen rond Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus. Telescopen hebben ook bevroren water gezien op dwergplaneten, kometen en andere stukken rots die “rondhangen” in de Kuipergordel aan de rand van ons zonnestelsel. Maar decennialang was het bestaan van waterijs rond andere sterren niet bevestigd. De James Webb ruimtetelescoop heeft daar ondubbelzinnig verandering in gebracht: Gegevens van zijn NIRSpec (Near-Infrared Spectrograph) bevestigden de aanwezigheid van waterijs in een stoffige puinschijf rond een ster die bekend staat als HD 181327. Waterijs heeft een grote invloed op de vorming van reuzenplaneten en kan ook door kometen worden afgeleverd aan volledig gevormde rotsachtige planeten. Nu onderzoekers met Webb waterijs hebben gedetecteerd, hebben ze voor alle onderzoekers de deur geopend om te bestuderen hoe deze processen zich op nieuwe manieren afspelen, in vele andere planetenstelsels.
De James Webb ruimtetelescoop ziet het poollicht flikkeren, fluctueren en golven op de noordpool van Jupiter. Het poollicht op aarde, ook bekend als het noorderlicht en zuiderlicht, verschijnt als glinsterende gordijnen die zichtbaar zijn voor waarnemers op de grond en zelfs voor astronauten aan boord van het internationale ruimtestation. Aurora's ontstaan wanneer energetische deeltjes van de zon door ons magnetische veld worden gekanaliseerd en in de atmosfeer bij de polen van de aarde terechtkomen. De planeet Jupiter heeft aurora's op een veel grotere schaal, zowel groter als honderden keren helderder dan die van de aarde. Astronomen richtten de scherpe blik van Webb op Jupiter en ontdekten dat zijn poollicht “knalt” en “bruist” en verandert op tijdschalen van minuten of zelfs seconden.
Hoewel ze niet rond onze zon draaien, zijn zogeheten 'sub-Neptunes' het meest voorkomende type exoplaneet, of planeet buiten ons zonnestelsel, dat in ons melkwegstelsel is waargenomen. Deze kleine, gasvormige planeten zijn gehuld in mysterie... en vaak in een waas. Door exoplaneet TOI-421 b waar te nemen, helpt NASA's James Webb Space Telescope wetenschappers om sub-Neptunes exoplaneten te begrijpen op een manier die voor de lancering van de ruimtetelescoop niet mogelijk was.
In 2020 ontdekten astronomen WD 1856+534 b, een gasreus die 81 lichtjaar van de aarde rond een ster draait. Deze exoplaneet, die ruwweg zes keer zo zwaar is als Jupiter (waardoor het een “super-Jupiter” is), is de eerste bekende planeet die rond een witte dwergster draait. In een recent artikel beschrijft een internationaal team van astronomen hun waarnemingen van deze exoplaneet met behulp van het Mid-Infrarood Instrument (MIRI) aan boord van de James Webb Space Telescope (JWST). Hun waarnemingen bevestigen dat WD 1856+534 b de koudste exoplaneet is die ooit is waargenomen.
Een internationaal team van wetenschappers onder leiding van een astrofysicus van de Rutgers University-New Brunswick heeft een potentieel stervormende wolk ontdekt die een van de grootste structuren aan de hemel is en een van de dichtstbijzijnde die ooit bij de zon en de aarde zijn ontdekt. De enorme bol waterstof, die lange tijd onzichtbaar was voor wetenschappers, werd onthuld door te zoeken naar zijn hoofdbestanddeel, moleculaire waterstof.
Astronomen van het MIT hebben een planeet ontdekt die zo'n 140 lichtjaar van de aarde verwijderd is en die snel aan het afbrokkelen is. De afbrokkelende wereld heeft ongeveer de massa van Mercurius, hoewel hij ongeveer 20 keer dichter bij zijn ster cirkelt dan Mercurius bij de zon, en elke 30,5 uur een baan aflegt. Zo dicht bij zijn ster is de planeet waarschijnlijk bedekt met magma dat de ruimte in kookt. Terwijl de planeet rond zijn ster draait, verliest hij een enorme hoeveelheid mineralen aan het oppervlak en verdampt hij in feite.
Astronomen hebben de meest veelbelovende tekenen tot nu toe ontdekt van een mogelijke biosignatuur buiten het zonnestelsel, hoewel ze voorzichtig blijven. Met behulp van gegevens van de James Webb Space Telescope (JWST) hebben de astronomen, onder leiding van de Universiteit van Cambridge, de chemische vingerafdrukken van dimethylsulfide (DMS) en/of dimethyldisulfide (DMDS) ontdekt in de atmosfeer van de exoplaneet K2-18b, die in de bewoonbare zone rond zijn ster draait.
Waarnemingen van NASA's James Webb ruimtetelescoop hebben een verrassende wending gegeven aan het verhaal over wat wordt gezien als de eerste ster die een planeet inslikt. De nieuwe bevindingen suggereren dat de ster niet opzwol om een planeet te omhullen, zoals eerder werd verondersteld. In plaats daarvan laten Webb's waarnemingen zien dat de baan van de planeet in de loop van de tijd kromp, waardoor de planeet langzaam dichter bij zijn ondergang kwam, totdat hij volledig werd opgeslokt.
Een internationaal team van astronomen heeft met behulp van de NASA/ESA Hubble-ruimtetelescoop nieuwe metingen gedaan van de rotatiesnelheid van Uranus in het binnenste van de planeet. Deze metingen zijn met een nieuwe techniek 1000 keer nauwkeuriger dan eerdere schattingen. Door meer dan tien jaar Hubble-waarnemingen van de poollichten van Uranus te analyseren, hebben de onderzoekers de rotatieperiode van de planeet verfijnd en een cruciaal nieuw referentiepunt voor toekomstig planeetonderzoek vastgesteld.
Vanop de Bajkonoer lanceerbasis wordt met behulp van een Proton-K draagraket de Russische ruimtesonde Mars 2 gelanceerd. Na een geslaagde reis naar de 'rode planeet' kwam Mars 2 op 27 november 1971 aan bij de planeet Mars. Op diezelfde dag nog werd een kleine lander losgemaakt van de Mars 2 ruimtesonde waarna de lander begon aan zijn afdaling naar het Marsoppervlak. De kleine lander maakte uiteindelijk een harde landing waarna er geen signalen meer werden ontvangen. Dit was de eerste keer dat een door mensen vervaardigd voorwerp het oppervlak van de planeet Mars bereikte.
Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!
Wordt medewerkerDeze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.