Volgens een team van astronomen groeit een zwart gat met een van de hoogste snelheden ooit gemeten. Deze ontdekking, gedaan door wetenschappers van het Center for Astrophysics - Harvard & Smithsonian met behulp van NASA's Chandra X-ray Observatory, kan helpen verklaren hoe sommige zwarte gaten relatief snel na de oerknal een enorme massa kunnen bereiken.
Natuurkundigen hebben lang geloofd dat zwarte gaten aan het einde van hun leven exploderen en dat dergelijke explosies hooguit eens in de 100.000 jaar plaatsvinden. Maar nieuw onderzoek, gepubliceerd in Physical Review Letters door natuurkundigen van de Universiteit van Massachusetts Amherst, heeft aangetoond dat er een kans van meer dan 90% is dat een van deze zwarte-gaten-explosies binnen tien jaar te zien zal zijn, en dat onze huidige vloot van ruimte- en aardgebonden telescopen, als we voorbereid zijn, getuige zou kunnen zijn van deze gebeurtenis.
De Event Horizon Telescope heeft bij waarnemingen over meerdere jaren veranderende polarisatiepatronen gezien bij een superzwaar zwart gat. Ook kon de telescoop de richting van een smalle straal deeltjes die met de snelheid van het licht uit de rand van het gat schiet, beter bestuderen. Onder andere Michael Janssen van de Radboud Universiteit was betrokken bij het onderzoek.
Het heeft een massa die miljoenen keren zo groot is als die van de zon en strekt zich uit over honderden lichtjaren. Het ligt zo dichtbij in de Melkweg dat het groter aan de hemel zou lijken dan de zon of de maan, als je het zou kunnen zien. Maar deze immense wolk, geïdentificeerd door astronomen in een preprint die vorige maand online werd geplaatst, bestaat uit volstrekt onzichtbare donkere materie.
Een internationaal team van astronomen heeft een van de helderste, niet-repeterende snelle radioflitsen (FRB's) die ooit is waargenomen, gelokaliseerd in een nabijgelegen sterrenstelsel. De onderzoekers (van onder andere McGill in Canada, ASTRON en de Universiteit van Amsterdam) hebben met deze ontdekking nieuw inzicht opgedaan in de herkomst van de snelle radioflitsen, die een van de grootste mysteries binnen de astrofysica vormen. De resultaten zijn vandaag gepubliceerd in twee artikelen in The Astrophysical Journal Letters.
Een internationaal team van astronomen, onder leiding van het Cosmic Frontier Center van de Universiteit van Texas in Austin, heeft het verste zwarte gat ooit bevestigd geïdentificeerd. Het zwarte gat en de melkweg waarin het zich bevindt, CAPERS-LRD-z9, zijn aanwezig 500 miljoen jaar na de oerknal. Dat plaatst het 13,3 miljard jaar in het verleden, toen ons universum nog maar 3% van zijn huidige leeftijd was. Het biedt dus een unieke kans om de structuur en evolutie van deze raadselachtige periode te bestuderen.
Astronomen hebben ontdekt wat mogelijk een enorme ster is die explodeert terwijl hij een zwart gat probeert op te slokken, wat een verklaring biedt voor een van de vreemdste stellaire explosies die ooit zijn waargenomen. De ontdekking werd gedaan door een team onder leiding van het Center for Astrophysics | Harvard & Smithsonian (CfA) en het Massachusetts Institute of Technology (MIT) als onderdeel van het Young Supernova Experiment.
De Hubble-ruimtetelescoop en het Chandra-röntgenobservatorium van NASA hebben samen een nieuw mogelijk voorbeeld van een zeldzame klasse zwarte gaten geïdentificeerd. Deze heldere röntgenbron, NGC 6099 HLX-1 genaamd, lijkt zich te bevinden in een compact sterrencluster in een reusachtig elliptisch sterrenstelsel. Slechts enkele jaren na de lancering in 1990 ontdekte Hubble dat sterrenstelsels in het hele universum in hun centrum superzware zwarte gaten kunnen bevatten die miljoenen of miljarden keren zwaarder zijn dan onze zon.
Astronomen hebben de Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) gebruikt om in het vroege heelal te kijken en de bouwstenen van sterrenstelsels tijdens hun vormingsjaren bloot te leggen. Het CRISTAL-onderzoek, dat staat voor [CII] Resolved ISM in STar-forming galaxies with ALMA, onthult koud gas, stof en klonterige stervorming in sterrenstelsels zoals ze er één miljard jaar na de oerknal uitzagen.
Astronomen hebben een zeldzame vorm van methanol, een soort alcohol, gevonden in een planeetvormende schijf. Dit is een belangrijke stap om te begrijpen hoe leven buiten de aarde kan ontstaan. Dit resultaat onthult vitale details over de chemische samenstelling van het ijs in schijven die planeten vormen en welke organische moleculen beschikbaar zijn voor kometen om aan planeten te leveren, ook in ons zonnestelsel. Astronomen hebben bewijs gevonden voor andere, complexere moleculen in planeetvormende schijven rond andere sterren, maar deze nieuwste ontdekking is de eerste keer dat zeldzame isotopen van methanol zijn gedetecteerd.
Lancering van het Amerikaanse ruimteveer Discovery (STS-41) met aan boord het Amerikaans-Europese zonne-observatorium Ulysses. In 1994 onderzocht Ulysses de zuidpool van de Zon en in 1995 de noordpool. In 1999 en 2000 werden de poolgebieden van de Zon nogmaals gepasseerd. Ulysses was de eerste ruimtesonde die de poolgebieden van de Zon bestudeerde. Foto: NASA
Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!
Wordt medewerkerDeze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.