Foto: Roscosmos

Nu het internationale ruimtestation ISS in 2030 buiten gebruik wordt gesteld, hebben verschillende landen en commerciële ruimtevaartbedrijven plannen om hun eigen opvolgers te lanceren. Zo wil China zijn ruimtestation Tiangong de komende jaren verdubbelen in omvang en heeft de Indian Space Research Organization (ISRO) plannen voor het Bharatiya Antariksh Station (BAS), waarvan de eerste module in 2028 gelanceerd moet worden.

Daarnaast zijn er particuliere initiatieven zoals Orbital Reef van Blue Origin, LOOP van Airbus, het Axiom Station, Haven-1 van Vast en het station van Starlab Space. Het Russische ruimteagentschap Roscosmos is ook van plan een opvolger voor het ruimtestation te bouwen, hoewel de plannen daarvoor de afgelopen jaren zijn bijgesteld. Volgens een recente verklaring van Oleg Orlov, directeur van het Instituut voor Biomedische Problemen van de Russische Academie van Wetenschappen (RAS), zal het nieuwe Russische Orbital Station (ROS) de modules omvatten die deel uitmaken van het Russische Orbital Segment van het ISS: Zarya, Zvezda, Poisk, Rassvet, Nauka en Pricha. De aankondiging werd gedaan op 18 december tijdens een persconferentie in het internationale multimediaperscentrum Russia Today (RT) in Moskou. Volgens Orlov heeft een speciale commissie enkele maanden aan dit proces gewerkt. Het besluit weerspiegelt de geopolitieke positie van Rusland te midden van de aanhoudende oorlog in Oekraïne, die wordt gekenmerkt door internationale sancties, beëindigde overeenkomsten en verminderde middelen.

Evoluerend concept

Dit betekent een wijziging van het oorspronkelijke plan van Roscosmos, dat een evolutie was van het Orbital Piloted Assembly and Experiment Complex (OPSEK)-concept dat in 2009 werd voorgesteld. Dit station zou de modules omvatten waaruit het Russische orbitale segment bestond, maar het plan werd in 2017 opgegeven nadat uit een haalbaarheidsstudie bleek dat het gunstiger was om deel te blijven nemen aan het ISS-programma. In 2021 kondigde Roscosmos aan dat zijn betrokkenheid bij het ISS-programma in 2024 zou eindigen, daarbij verwijzend naar bezorgdheid over de staat van zijn modules (waarvan sommige bijna drie decennia oud zijn). Op dat moment werd het OPSEK-concept omgedoopt tot het Russische Orbitaal Servicestation (ROSS), of Rossiyskaya orbital'naya stantsiya (ROS) in het Russisch, niet te verwarren met het Russische Orbitaal Segment (ook ROS). Dit bijgewerkte plan zou niet langer de Russische ISS-modules omvatten, met plannen voor een eerste lancering van de wetenschappelijke en energiemodule in 2027. Tegen 2030 was Roscosmos van plan om drie extra modules te lanceren die de kern van het station zouden vormen, waaronder de Universal Node (UNM), Gateway (SM) en Base Module (BM). Tegen 2035 zouden er nog maximaal drie modules aan het station worden toegevoegd, met de mogelijkheid van één particuliere habitat voor ruimtetoerisme. Het voorgestelde station zou plaats bieden aan een bemanning van twee of meer kosmonauten en zou indien nodig maandenlang autonoom kunnen vliegen.

Eén van de ontwerpen van een toekomstig Russisch ruimtestation - Foto: Roscosmos

Gerecyclede modules, nieuwe baan

Het nieuwste concept voor het ROS weerspiegelt de veranderende situatie van Roscosmos in de afgelopen jaren als gevolg van sancties en de beëindiging van internationale samenwerking na de Russische invasie van Oekraïne in 2022. Volgens de aankondiging van Orlov zal Rusland zijn modules van het ISS scheiden zodra het programma in 2030 is voltooid, waarmee de kern van het ROS wordt gevormd, gevolgd door andere modules. “De Wetenschappelijke en Technische Raad van Roscosmos steunde dit voorstel en keurde de inzet van een Russisch ruimtestation als onderdeel van het Russische segment van het ISS goed als het belangrijkste mogelijke scenario”, aldus Orlov, die werd geciteerd door het Russische staatspersbureau TASS. Orlov gaf ook aan dat het ROS een orbitale inclinatie van 51,6 graden zou hebben, wat volgens Orlov om geopolitieke redenen is gekozen. Deze baan stelt Rusland in staat om te lanceren vanaf zijn nieuwere locaties die zijn gebouwd om de afhankelijkheid van Rusland van het Baikonur Cosmodrome in Kazachstan te verminderen: het Plesetsk Cosmodrome in het noorden van Rusland en het Vostochny Cosmodrome in het Verre Oosten van Rusland. Dit is des te belangrijker geworden door de recente schade aan het Baikonur Cosmodrome, waardoor alle Roscosmos-vluchten naar het ISS tijdelijk zijn stopgezet.

Deze aankondiging weerspiegelt wat Denis Manturov, eerste vicepremier van de Russische Federatie, op 5 december tijdens een persconferentie in het Rossiya National Center heeft gezegd. Manturov verklaarde toen dat de RAS eind november had besloten om het plan voor een station in een polaire baan (96 graden) te wijzigen. Dit zou orbitale observaties boven heel Rusland mogelijk maken en experimenten rond de noordelijke magnetische pool (waar het magnetisch veld van de aarde vrijwel geen bescherming biedt tegen kosmische straling) om de impact op levende organismen te bestuderen. Deze nieuwe baan stelt Rusland nog steeds in staat om vracht- en bemande missies te lanceren vanaf zijn binnenlandse lanceerplaatsen. Manturov verklaarde ook dat India dezelfde baan overweegt voor zijn Bharatiya Antriksh Station, en dat het besluit internationale samenwerking tussen de twee stations mogelijk zou maken.

Onrealistisch?

Er zijn echter mensen in Rusland die ernstig betwijfelen of de ROS lang genoeg bruikbaar zal blijven om een dergelijke samenwerking mogelijk te maken. Maria Sokolova schreef in de Russische krant New Izvestia een scherpe aanklacht tegen het plan van Roscosmos en de RAS om de ISS-modules te recyclen. Het belangrijkste punt, zo schreef ze, zijn de opmerkingen die Orlov zelf in 2022 maakte, toen hij verklaarde dat het groeiende probleem van bacteriën en schimmels die zich in de loop van de tijd op het ISS hadden opgehoopt, een bedreiging vormden voor de veiligheid van de astronauten en kosmonauten die daar gestationeerd waren. De uitspraak werd gedaan in een interview met het Russische staatsbedrijf RIA Novosti. Toen hem werd gevraagd waarom de modules van het Russische segment niet konden worden gebruikt om de ROS te bouwen, verklaarde hij ondubbelzinnig:

Een analyse van de resultaten van microbiologisch onderzoek van de leefomgeving van de ISS RS-modules, uitgevoerd in het kader van de fulltime medische controleoperaties, wijst erop dat de toestand van de ISS-leefomgeving verslechtert. Dit is een objectief proces. Uit de algemene resultaten blijkt dat in 65 % van de geanalyseerde monsters van de laatste expedities micro-organismen zijn aangetroffen in hoeveelheden die de wettelijke vereisten overschrijden. Onder de vertegenwoordigers van de bacteriële flora die uit de leefomgeving van het ISS is geïsoleerd, zijn soorten geïdentificeerd die van medisch belang zijn en allergische reacties en bepaalde soorten aandoeningen van het zachte weefsel en de bovenste luchtwegen kunnen veroorzaken.

Deze problemen zijn de afgelopen drie jaar niet veranderd; ze zijn zelfs nog erger geworden. De door Orlov geuite bezorgdheid weerspiegelde ook uitspraken die het jaar daarvoor waren gedaan over de veroudering van de modules, wat aanleiding gaf tot het besluit om ze niet te hergebruiken. In wezen zou het besluit van Rusland om zijn modules te hergebruiken betekenen dat het alle huidige problemen van het ISS, zowel biologisch, technisch als structureel, zou erven. Dit geldt met name voor de modules Zarya en Unity, die beide 27 jaar oud zijn, gevolgd door Zvezda (25 jaar oud). Deze modules kampen allemaal met aanhoudende problemen als gevolg van extreme temperatuurschommelingen en straling, wat leidt tot materiaalmoeheid en luchtlekken. Dit vereist voortdurend onderhoud door de bemanning, waardoor er minder tijd overblijft voor wetenschappelijk onderzoek en andere activiteiten van het station.

Bron: Universe Today/Ars Technica

Kris Christiaens

K. Christiaens

Medebeheerder & hoofdredacteur van Spacepage.
Oprichter & beheerder van Belgium in Space.
Ruimtevaart & sterrenkunde redacteur.

Dit gebeurde vandaag in 1979

Het gebeurde toen

Lancering vanuit Frans-Guyana in Zuid-Amerika van de eerste Europese Ariane raket. Deze eerste Ariane raket zet succesvol de CAT-1 satelliet uit in de ruimte. De Ariane 1 drietraps raket heeft een lengte van 47,4 meter, heft drie trappen en werd ontworpen om meerdere satellieten tegelijk in de ruimte te brengen. In totaal vonden er elf lanceringen plaats van de Ariane 1 waarvan twee mislukten. Voor Europa is de komst van de Ariane 1 van groot belang aangezien het nu ook eindelijk op eigen kracht satellieten in de ruimte kan brengen. Foto: ESA

Ontdek meer gebeurtenissen

Redacteurs gezocht

Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!

Wordt medewerker

Steun Spacepage

Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.

Sociale netwerken